Test: C1000 Voorgegaarde Spareribs

We waren in een avontuurlijke bui vandaag. Dus dachten we, laten wij eens de voorgegaarde Spareribs in een doos uitproberen uit het vriesvak bij de C1000. Iets waarover we normaal niet peinzen. Op de één of andere manier leek ons dat nooit zo erg lekker. Inderdaad een vooroordeel.

Het is natuurlijk voor ieder merk en zelfs voor restaurants erg lastig om te concurreren met de zelfgemaakte gerookte spareribs van meneer Veelkantie. Die zijn zo mooi gaar dat je de botjes er zonder enige echte moeite zo uit kunt trekken. En toch buitengewoon sappig, kruidig en heerlijk mals. Klikt u maar eens >>>>>

Toen wij, na ontdooien, de doos opende en de Spareribs eruit haalde leek ons vooroordeel bevestigd te worden. Het bleken allemaal vrij kleine stukjes Spareribs te zijn.

We hadden eerlijk gezegd minstens twee grotere stukken van ieder zo’n 400 gram p/stk verwacht.

Je kunt de Spareribs op diverse manieren opwarmen volgens de verpakking. Maar de instructies kwamen ons nogal onwaarschijnlijk voor. Wij kozen, helaas vanwege het weer, ervoor om de Spareribs in de oven ‘af te bakken’ dan wel op te warmen. Dit moest volgens de instructies gedurende 12 minuten bij een temperatuur van 200 graden Celsius. Wat we al verwachten bleek juist te zijn. De Spareribs waren na 12 minuten nog niet mooi door en door verwarmd. Te kort dus.

We hebben de Spareribs, die wel erg donker begonnen te worden, vervolgens op circa 150 graden Celsius nog zeker een kwartier tot twintig minuten langer in de oven goed laten door verwarmen.

De geur die van de verwarmende Spareribs kwam hield een beetje het midden tussen erg aangenaam en, excuseer mij de uitdrukking, de geur van ‘dood varkensvlees’. De eerste vonden we natuurlijk niet zo erg, maar de tweede maakte ons wel een beetje bezorgd. Het is ook een beetje lastig om de tweede geur uit te leggen. Want uiteraard is het vlees dood. Maar misschien kent u de geur wel dat van met name varkensvlees komt dat ingevroren is geweest. Onaangenaam is het juiste woord wel. Vaak proef je dat dan ook boven het vlees en kruiding uit.

De smaak en structuur is uiteindelijk natuurlijk altijd allesbepalend. De smaak was zondermeer erg lekker. Het was natuurlijk vooral de bast (de glazing) die wij proefden. Die was zoetig, licht pittig en lekker kruidig. Van de ‘dood vlees geur’ proefde we gelukkig eigenlijk nauwelijks tot niets meer.

De structuur was wat ons betreft net even wat minder. Het mocht duidelijk zijn dat de Spareribs niet ‘low & slow’ gegaard waren. Het resultaat is vlees dat wat taaier aandoet en waarbij je wel wat kaakkracht moet gebruiken om het vlees van het bot af te ‘scheuren’. Natuurlijk is dat een beetje een kwestie van smaak. Sommige mensen vinden deze stevige mate van garing juist wel weer lekker. Zelf bereid ik de Spareribs altijd zo dat je nauwelijks enige kracht hoeft te zetten om het vlees van het bot af te happen en je een compleet schoon botje overhebt na het peuzelen.

Het vlees was wel een beetje aan de wat droge kant. We hadden het liever wat malser en wat sappiger gezien. Toch viel het ons al met al niet echt tegen, deze C1000 voorgegaarde Spareribs.

De prijs is beslist redelijk te noemen. Wij betaalden bij C1000 slechts € 4,95 voor een doos van 830 gram voorgegaarde Spareribs. Zelf betalen wij € 4,95 per kilo Spareribs bij de Worstenmakerij, maar dan moet ik ze natuurlijk nog wel zelf marineren dan wel kruiden en ‘low & slow’ garen en roken. En dat kost niet alleen behoorlijk wat tijd, ik gaar en rook de Spareribs gedurende zo’n 5 uur, maar ook geld. Want ik draai er tijdens zo’n gaar en rooksessie met gemak 2 kilo houtskool doorheen. Maar, en dat moet wel gezegd worden, dan heb je ook wel de lekkerste Spareribs ooit!

In geval van de voorgegaarde Spareribs van C1000 heb je natuurlijk, buiten wat gas of wat kosten voor kooltjes of houtskool, geen verdere kosten meer. Dus de prijs kwaliteitsverhouding is prima in orde. Ik blijf echter wel wat kritisch. Ik noemde al wat minpuntjes op, maar vat die even samen:

1. Je verwacht, en zo voelt het in bevroren toestand aan de buitenkant van de doos ook aan, iets van twee mooie grote stukken Spareribs aan te treffen van ieders circa 400 gram per stuk. Dat bleek niet het geval te zijn. Het waren allemaal losse stukken. Sommige stukjes waren zondermeer erg klein te noemen. Andere stukken waren weer aanzienlijk groter, zoals u ook op de foto’s kunt zien. Dit is niet zo handig bij de verdeling onder de eters. We hadden daardoor ook een beetje de indruk restanten voorgeschoteld te krijgen die zijn overgebleven van mooie grote Spareribs die dan voor beter geld over de toonbank gaan.
2. De instructies op de doos kloppen niet. Je zult het product aanzienlijk langer moeten opwarmen dan op de doos staat aangegeven willen ze ook mooi door en door warm zijn. Wij namen geen risico, want van onvoldoende door verhit varkensvlees, waardoor de eventuele bacteriën in het vlees niet volledig uitgeroeid zijn, kun je behoorlijk ziek worden.
3. De onderliggende geur van ‘dood vlees’ tijdens het afbakken dan wel opwarmen is ronduit onaangenaam. Gelukkig proef je dit nauwelijks of geheel niet terug in het gereed product.
4. Het vlees doet wat droog aan. Of eigenlijk, zonder reservering dan, is het vlees gewoon wat droog. Dat kan te maken hebben met de wijze waarop we de Spareribs opwarmden. Namelijk in de oven. Hoe de Spareribs zijn na opwarming in de magnetron, een andere optie die op de doos staat, durf ik u niet te vertellen. Ik denk wel dat de Spareribs, als u deze in de pan opwarmt met de deksel van de pan erop, dat deze sappiger zullen blijven. We denken ook dat de Spareribs smakelijker zullen zijn als u deze op de barbecue bereid.
5. Wat echt slecht was, was het feit dat men niet de kleine moeite heeft genomen om het taaie membraam van de achterzijde van de Spareribs te verwijderen. Dit is een taai en onaangenaam stuk ‘vel’ dat aan de achterzijde aan de Spareribs vastzit. Het membraam is redelijk eenvoudig te verwijderen door even het membraam aan één kant van de ribben los te peuteren, bijvoorbeeld met de achterkant van een theelepeltje, en dit met een stukje keukenpapier in één soepele beweging over de gehele lengte van de ribben eraf te trekken. Dat eet ook een flink stuk prettiger. Want het membraam is nou niet echt eetbaar.

Toch zijn we, zoals ik al eerder aangaf, niet negatief over deze voorgegaarde Spareribs van C1000. We kunnen ons goed voorstellen dat, als u een niet zo geoefende barbecueër bent en u heeft wat monden van gasten te voeden, dat u deze Spareribs even op de barbecue gooit en (bij een iets hogere temperatuur dan wel) na een kwartiertje uw gasten een ‘lekker’ stukje Sparerib serveert. Het scheelt u immers een bak tijd en een flinke hoeveelheid geld. Want duur is het niet!

Afraden doen wij deze voorgegaarde C1000 Spareribs dus zeker niet. Aanraden zou ons wel weer net even te ver gaan. Want in onze ogen blijft het toch wel een behoorlijk B-keuze aan Spareribs.

---

Deel dit op Social Media...