Plaats deze gratis banner als blijk van support voor Israël

Hallo Saskia,

Ik zou zeggen, lees eens wat meer van de recente artikelen op deze site. Zaken zijn zelden zoals ze door de media voorgesteld worden. Helaas trappen heel veel mensen nog in de propaganda van de media en trekken vervolgens met dit verwrongen beeld, in dit geval over Israël, haar existentiële strijd en haar intenties, ten strijden. Ik zou dus tegen jou kunnen zeggen ‘je zou beter kunnen weten’ als je maar de moeite zou nemen om je nou eens echt in de zaken te verdiepen en je niet zou laten misleiden door de goedkope emotionele propagandistische leugens die de media op dagelijkse basis produceert. Heb je voldoende kennis van zaken dan wil ik altijd graag met je spreken. Maar zoals gezegd op basis van kennis. Niet op basis van propagandaleugens.

Kees,

Ik denk dat jouw taalgebruik wel verraad uit welke hoek de wind waait. Het brengt een hele vieze dikke bruine walm met zich mee.

Kees,

Dat is niet zo ingewikkeld.

Om te beginnen is het idee dat Israël een Joodse staat in religieuze zin is één van de vele maar wel een hele voorname propaganda leugens die in het hele debat over Israël gepropt is. Zie hier een al eerder geplaatste toelichting op deze onzin. Israël is een seculiere staat. Altijd al zo geweest sinds de oprichting in 1948.

Maar zelfs dan. Al zou Israël een religieuze entiteit zijn, hetgeen het niet is, dan nog heeft geen enkele andere wel degelijk religieuze entiteit (ofwel de omringende islamitische landen) het recht op basis van haar sprookjesboek en dus religieuze redenen Israël en haar inwoners van de wereldkaart te vegen.

Het zou goed zijn dat, als je deel wilt nemen aan een discussie, je toch minstens de meest basale historische feiten kent. Anders krijg je zo’n reactie als dat van jou waarin aaneengeschakelde propaganda voor feiten worden aangezien.

Kees,

Jood is een etniciteit. Israël is een Joodse staat omdat de autochtone bevolking voor het grootste deel de Joodse etniciteit hebben. Het is ook volstrekt logisch dat de grootste bevolkingsgroep, ofwel de Joden, het meeste te vertellen hebben in Israël. Dus vreemd is het niet dat dit terug te zien is in de politiek aldaar.

Ik weet het niet beste Kees, maar dit leek me dermate voor de hand liggend, dat een toelichting volstrekt overbodig zou moeten zijn.

Kees,

Het zionisme, waaruit uiteindelijk de staat Israël is ontstaan, bestond al ver voor de tweede wereldoorlog. De Joden hebben duizenden jaren in ballingschap geleefd en later in de geschiedenis spreken we over Joden in de diaspora. Ofwel de versnippering van het Joodse volk over uiteindelijk de hele wereld. Daarbij kwam dat Joden, in de landen waarnaar men emigreerde, in de regel een soort van tweederangs burgers waren en geconfronteerd werden met discriminatie, vervolging en pogroms. Daaruit ontstond een verlangen naar een Joods thuisland. Waar dan ook in de wereld.

Het zionisme zoals wij dat nu kennen ontstond eigenlijk al in de Romeinse tijd ten gevolge van de opstand van Sjimon bar Kochba (132 tot 136 huidige jaartelling). De recente dieptepunten zoals natuurlijk de vervolgingen in o.a. Oost Europa en natuurlijk de holocaust verhevigde dit verlangen. Theodor Herzl, hetgeen overigens een nagenoeg atheïstische Jood was) gaf uiteindelijk de laatste aanzet tot het vormen en vinden van een eigen thuisland. Diverse landen als vestigingsland om een eigen staat op te richten passeerde de revue. Uiteindelijk werd het, mede mogelijk gemaakt door de Britten die het mandaat hadden maar ook door de internationale gemeenschap omdat deze eveneens zoekende waren naar een oplossing voor het ‘Joodse vraagstuk’, het zogenaamde ‘Palestina’ vanwege de Joods historische roots met de regio.

Dat was ook geen enkel probleem. In tegenstelling tot de suggestie die tegenwoordig opgeworpen wordt was ‘Palestina’ geen land, maar een grote desolate dorre moerassige regio waar praktisch geen hond wilde of kon wonen. Er woonde naar de ruimste schattingen circa 800.000 mensen. In 1914 telde ‘Palestina’ circa 650.000 moslims, 80.000 christenen en 60.000 joden. In bijvoorbeeld Jeruzalem was veruit het merendeel Joods. Door de vervolging in o.a. Europa emigreerde er wel steeds meer Joden naar de regio. Maar van het stelen van land was er geen spraken. Er werd keurig land aangekocht door de Joden van de Arabieren. Er was dus ruimte zat en aanvankelijk wilde de Joden daar gewoon vredig samenleven met de Arabieren.

Was het niet dat de moslims om pan-islamistische redenen (lees: de islam leert dat de Joden de vijanden van Mohammed waren en uitgeroeid moesten worden) aan de lopende band Joden vermoorden en zelfs met de nazi’s collaboreerde om dit doel te bereiken in Europa en daarna (althans dat was het plan was het niet dat de nazi’s in Europa verslagen werden) in het Midden Oosten.

Toen de Joden ter zelfbescherming de staat Israël uitriepen werden de Joden de oorlog verklaard door de omliggende islamitische landen en werden de Joden massaal aangevallen. De Joden lieten zich zo kort na de holocaust echter niet nogmaals een uitroei poging welgevallen en hakten de moslims in de pan. Een heus huzarenstukje. En dat deden de Joden van inmiddels de staat Israël nogmaals in 1967 en veroverde daarbij ook nog eens land op de agressors. land dat formeel volgens oorlogsrecht nu aan Israël toebehoorde. Was het niet dat Israël graag de veroverde gebieden terug wilde geven in ruil voor erkenning van de staat Israël en vrede. De meeste landen wilde dit echter niet om diverse strategische redenen.

Want deze keer speelde de moslims een heel doortrapt spelletje. Dezelfde collaborateurs met de nazi’s toverde opeens een zogenaamd volk uit hun hoge hoed. Dat zogenaamde volk, dat voorheen nooit bestaan heeft en feitelijk nog steeds niet bestaat, kennen we tegenwoordig als ‘de Palestijnen’. Deze zogenaamde ‘Palestijnen’ deden als zogenaamd volk aanspraak op het grondgebied dat Israël op de agressors veroverde. Het zou zogenaamd hun land zijn geweest. En dat was zogenaamd ‘gestolen’ dan wel ‘bezet’ door Israël.

De linkse krachten in Europa hadden eindelijk een zogenaamde, alhoewel kunstmatig gecreëerde, ‘underdog’ gevonden als legitimering van hun antisemitisme. Opeens was Israël niet meer de underdog tegenover o.a. Egypte, Syrië, Jordanië met hun miljoenen manschappen en tien- zo niet honderdduizenden import jihadisten vanuit de hele wereld, maar de zogenaamde ‘onderdrukker’ en ‘bezetter’ van ‘het (in feite fictieve) Palestijnse volk’.

De rest is geschiedenis. De collaborateurs met de nazi’s hebben nooit hun religieuze doelen aangepast en hebben nog steeds als primaire doel om de Joden uit te roeien. Om te beginnen de Joden van Israël. Desnoods, en zoals te doen gebruikelijk, over de ruggen van hun eigen zogenaamde ‘Palestijnse broeders & zusters. En zoals je in de afgelopen weken hebt kunnen zien steunen heel veel moslims, ook in Europa, dit doel. En dat is, samengevat en in een notendop, de reden waarom ik Israël steun.