«

»

aug 09 2014

Bericht afdrukken

De Deislamisering van Europa, te beginnen bij Nederland



Denazificatie

Eerder vandaag, of eigenlijk gisteren, las ik het artikel '10 punten om nu het Westen en de wereld te redden' van Joost Niemöller. Het trok mijn aandacht omdat ikzelf al langer diep nadenk over hoe wij ervoor kunnen zorgen dat de zaken in Europa, het Westen als geheel, en Nederland in het bijzonder weer een beetje op de rit kunnen krijgen. Niet zozeer economisch maar veeleer sociaal en maatschappelijk. En dat is, mag ik u eerlijk bekennen, een behoorlijke opgave.

Iedereen is ongetwijfeld instaat om allerhande 'maatregelen' uit de mouw te schudden, zoals het dichtgooien van de grenzen voor niet-Westerse asielzoekers dan wel immigranten en al dan niet gedwongen repatriëring van mensen die onze kernwaarden niet onderschrijven, maar vaak zijn deze niet minder dan draconisch te noemen. Draconisch omdat ik één groot 'handicap' heb. Ik zweer namelijk bij de rechtsstaat en grondwet. Dus ook het antidiscriminatiebeginsel.

Ik ben van mening dat de rechtsstaat gebaseerd op de grondwet en andere wettelijke dan wel juridische voorschriften, rechten en plichten, de enige houvast is waarmee wij kunnen voorkomen dat Nederland af zou glijden in een richting die ons meer zou schaden dan het ons zou helpen. Kortom, het zijn voor mij heilige principes waar ik niet omheen kan.

Ik ben van mening dat iedere ingezetene van Nederland het recht heeft om te vinden wat hij wil, een ideologische stroming aan kan en mag hangen die hem aanstaat, om te geloven wat hij wil, om uiting te geven aan zijn geloof of overtuiging zoals men dit verkiest, enzovoort. Het is volstrekt niet relevant of u of ik het met de keuzes van anderen eens ben. Ik of u kunnen het zelfs hoogst verwerpelijk vinden wat iemand vind of wat iemand wenst te geloven. Het enige wat relevant is of het binnen de kaders van de wet plaatsheeft, of de openbare orde niet in het geding komt of is en of de openbare ruimte er van verschoont blijft. Ik heb het dan niet zozeer over bijvoorbeeld religieuze kledij, zoals bijvoorbeeld een hoofddoek, maar over het feit dat de openbare ruimte even vrij toegankelijk moet zijn en blijven en niemand gehinderd wordt door andermans principes en leefregels. De grondwet, de wet en menige regelgeving zoals plaatselijke verordeningen voorzien daar al in. Het grootste probleem is echter dat de wet te selectief wordt toegepast.

Nu zullen veel mensen, mensen vooral die behoren tot een bepaalde ideologische en/ of religieuze stroming en mensen die een weinig vooruitziend blik hebben, zijn die vinden dat het allemaal wel meevalt in Nederland. Die de ontwikkelingen derhalve apologeren, bagatelliseren en/ of die zo opgaan in hun dagelijkse strijd om het hoofd boven water te houden, en zich geen zorgen maken over de dag van morgen laat staan de komende dagen, weken, maanden en jaren. Mensen die feitelijk heel egoïstisch van mening zijn dat het hun tijd wel zal duren en doorschuiven naar volgende generaties. Deze mensen onderkennen niet dat zaken soms, met de juiste katalysatoren en dynamiek, heel snel kunnen veranderen. Het is ieders recht om, bijvoorbeeld uit angst, de kop spreekwoordelijk in het zand te steken.

Toch moet het een ieder, of men het om politiek ideologische of andere hen moverende redenen wil erkennen of niet, duidelijk zijn dat de koers die Nederland momenteel vaart alles behalve een garantie is voor vrede en veiligheid. We kunnen er simpelweg niet omheen dat er diverse krachten in Nederland zijn die op enig termijn onze meest voorname kernwaarden willen ondergraven en daar een communistische dan wel socialistische en/ of islamitische totalitaire dictatuur voor in de plaats willen stellen. En niet zelden bundelen deze krachten samen in hun streven dit te realiseren.

Er zijn natuurlijk talloze zaken die ons allen wakker hadden moeten schudden uit onze droom en illusie. Die kans hebben we echter laten schieten. En het werd ook niet bepaald gewaardeerd. Sommige mensen moesten hun waarschuwingen zelfs met de dood bekopen. En 'ironisch' genoeg waren het juist de krachten waarvoor zij waarschuwde degene die hen de das omdeden. Zoals in geval van Pim Fortuyn waren het de linkse krachten en in geval van Theo van Gogh waren het islamistische krachten. Kennelijk en overduidelijk werden deze moorden niet opgevat als teken aan de wand dat er iets fundamenteel mis is of misgaat in Nederland. Mensen die dit wel beweerde werden op z'n best genegeerd maar vooral geridiculiseerd, gelabeld en collectief als 'extreemrechts' gediskwalificeerd.

Recentere ontwikkelingen, waarbij met name moslims door de straten trokken in binnen- en buitenland en hoogst antisemitische leuzen en 'Dood aan alle Joden' scandeerde en in diverse gevallen de daad bij het woord voegde, lijkt de goegemeente toch een beetje wakker geschud te hebben. Ik denk dat wij van het momentum gebruik moeten proberen te maken zodat men de ogen niet langzaam maar zeker weer sluit voor deze ontwikkelingen. En ik denk dat wij beslist moeten zorgen dat wij het debat uit de klauwen trekken van extreemlinkse versus extreemrechtse belanghebbende. Deze belanghebbende hebben al veel te lang het debat en het onderwerp gegijzeld en onbespreekbaar gemaakt. Het is tijd dat we serieus met z'n allen gaan nadenken in oplossingen in plaats van ons te verliezen in holle retoriek en daarbij links versus rechts loopgraven en schuttersputten politiek proberen te vermijden.

Nu zal de titel van dit artikel al menigeen de nekharen doen rijzen. Ik wil u daarom graag kort toelichten wat ik bedoel met deislamiseren. Ik bedoel daarmee niet dat moslims de islam niet meer kunnen of mogen aanhangen. Zoals gezegd is dat een persoonlijke keuze. En zolang deze keuze binnen de wettelijke kaders beleden wordt is er weinig aan de hand. Ik heb de term afgeleid van het denazificatie politiek van de geallieerden na de Tweede Wereldoorlog.

Het streven was om het naoorlogse Duitsland totaal te zuiveren van het nazisme. Dat werd echter om een veelheid aan redenen een totaal fiasco. Het aantal Duitse nazi-aanhangers was simpelweg te massaal, men spreekt van circa 45 miljoen Duitsers die het nazisme al dan niet actief een warm hart toedroegen en vele miljoenen daarvan die daarin een zeer actieve rol speelde, en het nazisme bleek dusdanig en in zo'n korte tijd totaal verweven te zijn geraakt in en met de Duitse samenleving dat het doorlichten van de Duitsers en Duitse maatschappij volkomen ondoenbaar bleek te zijn.

Wilde men Duitsland werkelijk ontdoen van een ieder die ook maar iets met het nazisme te maken had of heeft gehad, en deze mensen op een zijspoor manoeuvreren, dan bleven er simpelweg onvoldoende Duitsers over om allerhande bestuurlijke en andere verantwoordelijke taken op zich te nemen. Dat was dus geen oplossing van het probleem maar veeleer een verergering. Niet in de laatste plaats omdat dit ertoe zou kunnen leiden dat de Duitsers weer naar het nazisme dan wel fascisme zouden gaan neigen. Er moest dus een andere oplossing komen om het ontspoorde volk weer terug op de rails te zetten. En pas heel laat in het totaal falende denazificatie proces vond men deze oplossing.

In eerste instantie neeg dit heel erg naar het collectief straffen van de Duitsers. Langzaam maar zeker ontwikkelde dit zich echter in een ander concept. Namelijk de collectieve schuld. Dit ontaarde echter weer in de collectieve verantwoordelijkheid waarbij de Duitsers collectief geconfronteerd werden met de zaken waarin men al dan niet actief een rol speelde of wat men al dan niet stilzwijgend gesteund had. En zo ontwikkelde zich een nieuw nationaal geweten.

De Duitsers namen uiteindelijk langzaam maar zeker hun verantwoordelijkheid en ontstond het besef dat men, als men al niet actief had bijgedragen aan het nazisme, men minstens verantwoordelijk was geweest voor het legitimeren en gedogen van het nazisme als soort van 'staatsreligie'. Al was het maar door collectief te zwijgen en hun passiviteit.

Het is natuurlijk beslist niet zo dat de islamitische antisemitische spreekkoren zomaar spontaan uit het niets zijn opgekomen. Het is ook niet zo dat het nu eveneens actuele probleem van moslimjongeren die in Syrië, Irak en andere moslimlanden de jihadist gaan uithangen en zich aansluiten bij zoiets als walgelijks als ISIS van het ene op het andere moment zijn ontstaan. Ook ISIS is feitelijk geen nieuwe ontwikkeling en is voorafgegaan aan tal van andere terreurgroepen met een vergelijkbare ideologie en streven. Er is een jarenlange, zelfs decennia lange, ontwikkeling aan voorafgegaan. Ook het nazisme had een aanloop- en incubatietijd van 15 tot 20 jaar voordat het volledig tot 'bloei' kwam en de wereld in in vuur en vlam zetten. En zelfs daaraan is nog een veel langere periode aan voorafgegaan van allerhande minstens net zulke gruwelijke ideologieën die nagenoeg parallel haar hoogtepunt beleefden. Denk dan aan het communisme, het marxisme, het stalinisme, het fascisme, het socialisme waaronder het nationaal socialisme, het maoïsme en nog tal van andere 'ismen'. Tezamen heeft men honderden miljoenen slachtoffers op haar geweten.

Nu in onze tijd doet het islamisme, voor zover zich dat daadwerkelijk van de islam zou onderscheiden, vooral van zich spreken. Maar wij kunnen beslist niet zeggen dat het een verrassing zou zijn. Er zijn diverse mensen geweest die al enkele tientallen jaren geleden waarschuwde voor de ontwikkelingen die wij heden ten dagen inderdaad waarnemen en ondervinden. Maar zoals gezegd werden hun motieven niet alleen in twijfel getrokken maar men werd ronduit gedemoniseerd. Het cultuurrelativisme en multiculturalisme waren in die tijd de opkomende ismen. En iedereen die zich daarbij niet neer wenste te leggen werden geconfronteerd met welhaast Sovjet-achtige methodieken om hen in diskrediet te brengen, te ridiculiseren, te delegitimeren en de diskwalificeren. De methodiek was dusdanig effectief dat wij tot op de dag van vandaag nog altijd niet objectief kunnen vaststellen of vele van hen wel in de obscure hoek thuishoorden waarin men consequent geplaatst werd of dat het een soort van zichzelf vervullende profetie werd. Of men uiteindelijk niet de karikatuur werd die men van hen gemaakt had en zodoende juist een aantrekkingskracht gingen uitoefenen op foute figuren en vervolgens dus 'met recht' geweerd konden worden uit het maatschappelijke debat.

Er is sindsdien erg weinig veranderd. De meningen worden weliswaar niet meer met zoveel kracht en geweld onderdrukt maar we kunnen beslist ook niet zeggen dat deze meningen objectief en eerlijk meegewogen worden in politieke en maatschappelijke zin. Nog altijd wordt men bestempeld als racisten, xenofoben en fascisten. Men heeft zelfs een compleet nieuwe term bedacht, 'islamofoben', die islamcritici een zogenaamde 'geestesziekte' toedichten.

We kunnen, als wij de enorm snelle opkomst van de IS (voorheen ISIS) gadeslaan, niet meer wegkijken. Honderdduizenden anders dan de islam gelovigen worden van huis en haard verdreven en collectief vermoord. Wij kunnen niet meer beweren dat het zo'n vaart niet zal lopen. We hebben in Europa gezien dat het wel degelijk een flinke vaart heeft. Zodanig dat menige Europese Jood zich weer terug waant in de jaren '30 van de vorige eeuw. Het is daarom nu tijd om onze collectieve verantwoordelijkheid te nemen. Wetende dat ook ons zwijgen en passiviteit neerkomt op het legitimeren van de praktijken die wij verafschuwen en waarvan wij zo stellig beweerde dat ze nooit meer mochten voorvallen. Want ze vallen weer voor! En we mogen niet (wederom) toekijken alsof het ons niet aangaat.

En als ik spreek over onze collectieve verantwoordelijkheid dan spreek ik over iedereen. Niet wij versus de moslims, of andersom, maar wij en de moslims zullen stelling moeten nemen en ons moeten ontdoen van hen die ons aller vrede en veiligheid bedreigen. De dreiging van bewegingen als ISIS en soortgelijke bewegingen treft namelijk niet alleen de Joden, de christenen en andere on- of andersgelovigen, maar ook de moslims. Het is van cruciaal belang dat wij nu als eenheid, als Nederlanders en Europeanen ongeacht onze persoonlijke overtuigingen, stelling nemen tegen de lieden die onze vrede en veiligheid ondermijnen en in gevaar brengen. En wel nu direct voordat het ook echt te laat is!

Ik verneem heel graag uw ideeën, uw gedachten en in- en aanvullingen hiervop in de reactievelden onder dit artikel.

Permanente koppeling naar dit artikel: http://veelkantie.nl/blog/2014/08/09/de-deislamisering-van-europa-te-beginnen-bij-nederland/

1 reactie

  1. Bep van der Leden.

    Mijn reactie is een oprechte wens, dat deze boodschap wordt opgepikt.
    Ik was 17 toen mijn joodse vrienden zijn vermoord en begreep toen al niet, dat we dit zomaar lieten gebeuren.
    We zouden dit moorden moeten laten stoppen…we zijn zó schuldig…

Laat een reactie achter