«

»

Aug 13 2014

Bericht afdrukken

Foodwatch bedrijft pure demagogie en opruiing!



Foodwatch komt vandaag weer met een zogenaamde 'schokkende onthulling'. Zo zouden in veel veel voedselproducten, zonder dat de consument zich daarvan bewust is, dierlijke bijproducten verwerkt zitten. En dat zou weer bezwaarlijk zijn voor mensen die om religieuze of ideologische redenen bepaalde (bij)producten niet willen eten.

Foodwatch weet dat de media, en dan vooral de zogenaamde 'kwaliteitsmedia', graag met dergelijke berichten aan de haal gaan en dan sensationele koppen zullen produceren. En dan krijg je hysterische krantenkoppen en teksten als:

Varkenshaar in brood en visgelatine in sap

AMSTERDAM - Varkensgelatine in geitenkaas, visgelatine in vruchtensap en eendenveren of varkenshaar in brood. Het zit er in, maar staat niet of in bedekte termen op de ingrediëntenlijst. Dierlijke bijproducten of producten zitten in heel veel voedingsmiddelen, zoals in kaas, sap, olijfolie, brood en chips. Dit hoeft wettelijk niet expliciet op de verpakking te staan, het kan ook als E-nummer opgevoerd worden. Volgens consumentenorganisatie foodwatch komt dit door een „hiaat in de wetgeving”. De organisatie begint een e-mailactie om duidelijkheid hierover te krijgen.

Door die onduidelijkheid kan het gebeuren dat mensen die uit principe of om religieuze redenen geen vlees of vis willen eten, dit onbewust en ongewild toch binnenkrijgen. Met de e-mailactie wil foodwatch minister Edith Schippers van Volksgezondheid bewegen om de regels voor etiketten aan te passen om zo de onduidelijkheid weg te nemen.

„Er moet duidelijk vermeld worden of in het product een ingrediënt of 'technische hulpstof' van dierlijke herkomst zit. Dit geldt ook voor dierlijke componenten in smaakstoffen, aroma's en andere toevoegingen.” De organisatie noemt het „onacceptabel” dat de keuzevrijheid van consumenten op deze manier wordt afgenomen om wel of geen dierlijke producten te eten.

Veel E-nummers (voedseltoevoegingen zoals geur-, kleur-, en smaakstoffen) zijn gemaakt van dierlijke producten, maar dat staat niet duidelijk op de verpakking. Voorbeelden zijn E120 (karmijnzuur), een rode kleurstof gemaakt van luizen, en E542 wat beendermeel is.

Op zichzelf is er natuurlijk niet zoveel mis met een organisatie die ten doel heeft om de consument te informeren. Maar er is wel wat mis als een dergelijke organisatie feitelijk hele andere doeleinden heeft dan waarvoor men zegt te staan. En Foodwatch is typisch zo'n organisatie die een verborgen politiek ideologische agenda heeft. En om die verborgen doelen te dienen en te bereiken past men de aloude listige strategie van 'scare tactics' dan wel 'fear mongering' toe.

Wat is het doel van 'scare tactics' dan wel 'fear mongering'? We pakken daartoe de uitgebreide definitie ervan erbij:

PropagandaFear mongering (or scaremongering or scare tactics) is the use of fear to influence the opinions and actions of others towards some specific end. The feared object or subject is sometimes exaggerated, and the pattern of fear mongering is usually one of repetition, in order to continuously reinforce the intended effects of this tactic, sometimes in the form of a vicious circle.

Vertaling:

Angst zaaien (of paniekzaaierij of bangmakerij) is het gebruik van angst om invloed op meningen en handelingen van anderen te hebben met het doel specifieke doeleinden te bereiken. Het gevaar wordt soms overdreven, en het patroon van angst zaaien is meestal repetitief, soms in de vorm van een vicieuze cirkel, om het beoogde effecten te vergroten.

En dat is exact wat Foodwatch doet. Foodwatch heeft niet als primaire doel u te informeren, en zoals men claimt ervoor te zorgen 'dat u zonder angst en gezonder kunt eten', maar juist om ongerust of zelfs bang voor of om te eten te maken.

Exact zoals Greenpeace niet ten doel heeft het milieu te verbeteren en/ of dieren te beschermen maar uw gedrag via angst te beïnvloeden door het te doen voorkomen alsof wij zonder de door hen, zo niet vrijwillig dan wel gedwongen, opgelegde ingrijpende gedragsveranderingen onszelf, het milieu en de dieren onherstelbaar zouden schaden of zelfs de aarde zouden vernietigen. Hetgeen aperte nonsens is. Vaak is de uitkomst zelfs contraproductief en staat haaks op het 'doel' dat men pretendeert te dienen. De voedselveiligheid, het milieu en dierenleed zijn slechts de voorwendselen.

Het is ook beslist geen toeval dat Foodwatch gelieerd is aan en een spin-off is van Greenpeace. Men dient ook exact dezelfde uiterst linkse socialistisch zo niet marxistische politieke ideologische doelen. En die zijn primair van anti-kapitalistische aard. Door u constant ongerust of zelfs bang te maken wil men schade toebrengen aan de economie door de industrie aanhoudende in een kwaad daglicht te stellen. Bijvoorbeeld door het, in het geval van Foodwatch, te doen voorkomen dat de voedselindustrie sinistere trekken dan wel doelen zouden hebben. Kort samengevat: alsof men u uit pure winstbejag en het maximaliseren daarvan gevaarlijke stoffen en/ of (voedsel)producten voorschotelt.

De strategie en ophef over etiketten en E-nummers door Foodwatch adresseerde ik al eens eerder. En het moge duidelijk zijn dat Foodwatch deze strategie niet heeft veranderd en aanhoudend verwarring en angst blijft zaaien. Ze heeft zelfs haar methodieken nog doortrapter gemaakt. In dit geval door specifieke bevolkingsgroepen op te willen zetten tegen de voedselindustrie door de indruk te wekken dat bijvoorbeeld moslims op achterbakse wijze door de industrie alsnog het voor hen verboden varkensvlees gevoerd krijgen. Foodwatch weet exact wat het effect kan zijn als met name moslims ergens tegen in opstand komen. Het is dus pure opruiing en demagogie wat  Foodwatch bedrijft.

Gelukkig weten moslims over het algemeen heel goed wat men eet en welke producten of bijproducten men moet vermijden. Zo zullen de meeste, zo niet alle moslims, producten waarin gelatine verwerkt zit niet kopen en/ of consumeren. Dat weet Foodwatch ook. Hetgeen ook de reden is dat men suggereert dat onder E-nummers alsnog zogenaamde 'gevaarlijke' dan wel 'haram' producten zouden zitten en de consument deze 'gevaarlijke' dan wel 'haram' producten alsnog onbewust binnen zouden krijgen. En de voedselindustrie doelbewust E-nummers zou gebruiken om dit te verhullen. Hetgeen aperte nonsens is. E-nummers zijn namelijk geen uitvinding van de voedselindustrie, om zodoende en daarmee 'gevaarlijke stoffen' te verhullen voor de consument, maar een aan hen opgelegde classificatiesysteem via de regels van o.a. de EU. Zelf zou de voedselindustrie, even afgezien van de vraag of dit veel meer duidelijkheid zou verschaffen aan consumenten, er heel weinig problemen mee hebben om de stoffen gewoon bij de naam te noemen in plaats van een E-nummer. In tegenstelling tot de suggestie heeft men niets te verbergen.

Wat echter niet kan, en dat is wat Foodwatch kennelijk eist, is bij ieder product een 25 pagina tellende bijsluiter leveren waarin tot in de details vermeld staat waaruit het product bestaat, waaruit dit exact gewonnen is, wat de bij- en hulpstoffen zijn, welk doel deze stoffen dienen en wat de oorsprong daarvan is en hoe het product geproduceerd is.

Permanente koppeling naar dit artikel: http://veelkantie.nl/blog/2014/08/13/foodwatch-bedrijft-pure-demagogie-en-opruiing/

Laat een reactie achter