Het is een geven dat wij niet allemaal hetzelfde denken over zaken. En misschien is dat maar goed ook zolang wij als maatschappij niet doorslaan naar de ene of de andere kant. Het mag alleen niet zo zijn dat onze 'middle of the road' attitude doorslaat in in apathie of regelrechte ontkenning of zelfs het gedogen van zaken die zich niet laten ontkennen of gedogen. Wij genieten in Nederland (nog wel) een aanzienlijke hoeveelheid vrijheid en dat moet uiteraard ook zo blijven.
Die 'middle of the road' attitude noemen we met een mooi woord ook wel 'tolerantie'. We kunnen ons echter afvragen of wij Nederlanders werkelijk zo tolerant zijn als wij beweren te zijn. Wij kunnen ons ook afvragen wanneer onze tolerantie te ver gaat. Of onze tolerantie niet te selectief is. Of dat het voorwendsel tolerantie niet gewoon eigenlijk misbruikt wordt om met name de autochtone Nederlanders met morele dwang te onderwerpen aan de mainstream politiek correcte mening.
Het zijn zo van die zaken die ik mij in ieder geval steeds vaker moet afvragen aangezien ik me, sinds ik mij politiek nadrukkelijker profileer op mijn site, geconfronteerd zie met een chronisch gebrek aan tolerantie. We moeten van de politiek correcte goegemeente zo ongeveer alles tolereren behalve als het om een autochtoon met een niet politiek correcte mening gaat. Dan blijkt namelijk volstrekte intolerantie, in het kader van de tolerantie uiteraard, juist de norm te zijn. Op afwijken van wat 'wij allen (geacht worden te) vinden' blijkt een soort van maatschappelijk doodvonnis te staan.
De ene keer wordt ik, nota bene in mijn eigen woning, voor 'racist die racistische troep schrijft' uitgescholden. De andere keer merkt iemand op dat ik een politiek oorlog ophits site heb. Enzovoort. Men schuwt er zelfs niet voor om mijn gezin erbij te betrekken 'die de dupe worden van mijn gedragingen' terwijl die, buiten dat ze mij steunen als een blok, verder overal buiten staan. Dat is alleen nog maar in mijn directe omgeving! Ook op social media heb ik er de handen aan vol.
En in wezen predik op mijn site feitelijk alleen maar voor vrijheid en het preserveren ervan. En nee, ik neem daarbij geen meel in de mond, omdat de feiten nu eenmaal de feiten zijn. Omdat ik weiger ernstige misstanden weg te 'nuanceren'.
Het is nou niet dat ik mij beroep op bijvoorbeeld een kosmische kracht die mij zou ingeven dat vrouwen minderwaardig en onderworpen aan mannen zijn, dat je vrouwen moet 'tuchtigen' (slaan), dat ze zich dienen voort te bewegen in een stoffen gevangenis en je ze seksueel mag gebruiken wanneer het jou als man blieft. Dat je homoseksuelen van een hoog plaats moet gooien met het hoofd naar beneden. Dat Joden apen en varkens zijn en wereldwijd uitgemoord dienen te worden. Dat on- of andersgelovigen geen recht op bestaan zouden hebben of het zou in een volstrekt onderworpen zeer discriminatoire positie moeten zijn en beschermgeld moeten betalen. Om maar eens wat zaken te noemen die wij, idioot genoeg, schijnen te moeten tolereren en zelfs respecteren omdat het in dit geval om 'religieuze' beginselen zou gaan.
Ik kan mij de tijd, en dat is nog niet eens zolang geleden, nog goed herinneren dat het heel bon ton was om bijvoorbeeld het christendom zwaar te bekritiseren om zaken, die in verhouding tot hetgeen ik in bovenstaande alinea noem weinig voorstelde en voorstellen, die niet in de liberale progressieve denkwereld pasten. Hield je in dat geval een pleidooi voor tolerantie jegens christenen dan werd je niet alleen voor gek maar ook voor eng conservatief en reactionair versleten.
Nu dat wij ons met een, naast een politiek ideologische kwaadaardige doctrine, religie zien geconfronteerd die iedere vorm van verlichting heeft gemist en de zaken prediken en praktiseren zoals ik in de tweede voorgaande alinea beschrijf worden we geacht daar respect voor op te brengen en deze zaken zonder slag of stoot te accepteren en te tolereren. Dat zou thans juist spreken van een liberaal en progressief wereldbeeld en tolerante geest. Dat terwijl men anderzijds nog altijd niet op kan houden met het schimpen op conservatieve christenen. Dat terwijl onze ministers de kont kussen van massa mensenrechtenschender Saudi Arabië waar vrijheid niet eens in het woordenboek voorkomt en men maar niet uitgesproken raakt over het 'verschrikkelijke christelijke Amerika' waar iedereen nagenoeg onbeperkte vrijheid geniet.
Goed, dat de islam bepaald niet voor de vrijheid van vrouwen staat, laat staan voor gelijkwaardigheid aan de man, is een gegeven. Wat kwalijker is, is dat feministen anno nu die hun vrijheid en gelijkwaardigheid voor in ieder geval de wet te danken hebben aan de noeste strijd en ijver van hun voorgangers, claimen dat de hoofddoek die staat voor de vrouwelijke onderwerping aan god en de man eigenlijk een soort van emancipatoir kledingstuk en symbool zou zijn. Dat terwijl nog niet zo heel lang geleden hun voorgangers BH's verbranden omdat dit bij uitstek een kledingstuk zou zijn die de 'onderdrukking van vrouwen en de onderworpenheid aan het mannelijke ideaalbeeld van de vrouw' zou symboliseren.
U mag mij best intolerant, zelfs een racist of welk ander politiek correct negatief containerbegrip noemen, maar iemand is hier duidelijk heel erg in de war. En ik waag te betwijfelen of ik dat ben. Ik heb immers mijn prioriteiten nog prima op een rijtje staan. En die prioriteit is en blijft 'vrijheid is alles en de rest is onzin'. Politiek correcte onzin om heel precies te zijn!
Recente Blog Reacties