Vreemde Voedsel Feiten – Tom en zijn moeders waandenken

Tom is in 2008 een op zichzelf normale jonge van 11 jaar. Maar Tom is nogal klein van stuk. Zo groot als ongeveer een 8-jarige. Dat heeft alles te maken met het voedingspatroon dat zijn moeder (zie foto links) aan hem dicteert.

Tom heeft nog nooit een patatje gegeten, nog nooit een pannenkoek, nog nooit een tosti en überhaupt nog nooit brood gegeten. Tom heeft ook nog nooit een balletje gehakt gegeten. Tom heeft zijn hele, in ieder geval bewuste leven nog nooit iets gegeten dat gekookt of gebakken is.

Dat komt omdat de moeder van Tom een zogenaamde Raw Foodist is. Sterker nog, de moeder van Tom is niet alleen Raw Foodist maar ook nog zeer strikt veganistisch. Tom krijgt dus geen zuivelproducten binnen. Tom leeft op een dieet van rauwe peulvruchten, groenten en fruit.

De moeder van Tom is van menig dat alleen rauw en stikt veganistisch eten heel gezond is. Waarom de moeder van Tom er dan zo uitgemergeld uitziet en Tom maar niet wil groeien kan ze niet verklaren. Ze doet daartoe wel een poging door iets te roepen over groeihormonen in vlees, antibiotica in zuivel en meer van dit soort zaken. Volgens haar zijn mensen van tegenwoordig ongezond groot.

De moeder van Tom is al jaren, inmiddels bijna anno 2011 dik 8 jaar, obsessief bezig met 'gezond eten'. De moeder van Tom is daar echter helemaal en totaal in doorgeslagen. De moeder heeft een psychische ziekte die men orthorexia nervosa noemt. De moeder van Tom wil bepaalde voedingstoffen waarvan zij denkt dat die ongezond zijn met een haast religieus fundamentalisme vermijden.

Orthorexia nervosa is een nog niet erkende psychische aandoening die een relatie heeft tot andere irrationele eetstoornissen. Desondanks neemt het aantal mensen die tekenen en trekken vertonnen van orthorexia nervosa ziende oog toe. Steeds meer mensen zijn bezig met 'biologische' en 'natuurvoeding'. Steeds meer mensen schrappen vlees en zuivel uit hun dieet. Vaak met het argument dat het 'ongezond, slecht voor het milieu en dieronvriendelijk' zou zijn.

De moeder van Tom heeft zoonlief behoorlijk goed geïndoctrineerd zoals blijkt als hij in de korte documentaire over zijn eetpatroon stelt dat 'de mens miljoenen jaren geleden ook rauw voedsel aten omdat het vuur nog niet zou zijn uitgevonden'. Tom praat in deze zijn moeder na.

Wat de moeder van Tom niet aan Tom wenst te vertellen is dat er miljoenen jaren geleden nog geen mensen bestonden, dat onze 'voorouders' niet rechtop konden lopen, dat deze apen niet konden spreken, niet erg slim waren en in de regel erg jong stierven. Juist het feit dat de oermens op zeker moment het vuur ontdekte en vlees ging eten maakte hen tot wat wij nu zijn. Namelijk intelligente wezens die rechtop lopen, kunnen spreken en steeds sterker en ouder worden. Maar daar gaat de redenering van de moeder van Tom niet alleen volkomen de fout in.

Ook het eten van rauwe groenten, zaden, peulvruchten en fruit is aan te merken als een zeer eenzijdig dieet. Een dieet waarmee je in de regel niet erg oud zult worden. Een dieet waardoor het lichaam sterk zal vermageren en op den duur zal desintegreren in zowel fysieke alsook mentale zin. Het dieet van Tom is dus op den duur funest voor zijn ontwikkeling, gezondheid en levensverwachting. In feite is het een ernstige vorm van kindermishandeling.

Gezien de toenemende populariteit van zogenaamd 'gezond eten' zou het een goede zaak zijn als voor zaken als orthorexia nervosa meer aandacht zou komen. De aandacht die er nu voor is, is te magertjes. Letterlijk en figuurlijk.

Gelukkig had De Wereld Draait Door ruim twee jaar gelden een item over dit onderwerp naar aanleiding van de documentaire over Tom's voedingspatroon. Hugo Borst gaf stevige repliek aan de moeder van Tom. U kunt de video hieronder zien:

Uit de documentaire blijkt dat Tom inmiddels allerhande voedselintoleranties ontwikkelde door zijn stikte dieet. Helaas draait de moeder de feiten om. Tom zou juist ziek worden van zoiets als een stukje kaas of brood omdat het 'ongezond' zou zijn. De moeder van Tom heeft door het martelende dieet waaraan zij haar zoontje onderwerpt een soort van wandelende zichzelf vervullende profetie gemaakt.

De documentaire geeft een onthutsend kijkje in het leven van de extremistische moeder en daar waaraan zij haar zoontje blootstelt. De documentaire treft u enkele alinea's verder aan. Hou echter in gedachten dat het een kinderdocumentaire is die, tot mijn spijt soms zelfs redelijk propagandistisch van aard is.

Uit de documentaire blijkt dat lekker of plezierig eten niet per se een optie meer is bij Tom thuis. Moeder werkt op een 'biologische markt' alwaar zij een bepaald soort gras door een blender haalt. Het groene prutje vangt ze op in een bakje en Tom geeft aan dat het spulletje 'goor' is. Maar zo stelt de moeder van Tom: 'je eet het niet omdat het lekker, maar omdat het gezond is'. Tom wil het goedje niet 'opdrinken' en laat zich alleen omkopen met een stukje rauwe taart. Evengoed moet Tom gedwongen iedere avond meerdere shots van het gore goedje wegwerken.

Tom zou wel eens wat warms willen eten. Zeker in de winter als Tom het koud heeft. Als soort van tussenoplossing zet de moeder van Tom de blender op de hoogste stand om dat daardoor het te blenden voedsel wat warmer zal worden. Meer dan lichaamstemperatuur mag echt niet van haar geloof.

Tijdens het werken op de markt schuwt de moeder van Tom het niet om als een heuse religieuze fanate tegen de vriendinnetjes van Tom te preken en prediken over 'ongezonde' en 'gezonde' voeding. Zo stelt ze dat alle voeding waaraan een hard randje van het bakken zit, zoals frietjes, ongezond zijn. Hetgeen uiteraard aperte nonsens is. Maar volgens de moeder van Tom is het bewezen, en daar mag ze de kinderen graag bang mee maken, dat je daar kanker van krijgt. Je lichaam zou namelijk van alles dat Tom niet mag eten 'verzuren' en uit 'balans' raken.

Een scene later zien we hoe de moeder van Tom op hem inpraat. Zo stelt ze: 'Je weet dat als je gekookt eten eet dat je lichaam daarop reageert alsof er een gifstof binnen komt. Dus je lichaam wil het gewoon niet gekookt hebben.' Vervolgens draait ze het riedeltje over 'miljoenen jaren geleden' af dat ik al eerder fileerde.

Het kerstdiner bij oma is een drama dat rijp is voor verfilming. Oma kookt enerzijds voor haar gasten een gewone maaltijd met vlees en andere lekkernijen, en de moeder van Tom draait nog wat rauwe groenten door een molen. Deze keer in sliertjes voor het feestelijke tintje. En dan krijgen we een aardig kijkje in de verwrongen wereld van moeder en haar indoctrinatie-technieken. Hieronder even de dialoog:

Oma is het duidelijk niet eens met de keuze van haar dochter. Oma stelt daarom wat vragen aan Tom over de normale maaltijd. Zoals: 'vind je het er vies uitzien?' En nee, Tom is van mening dat het er zeker niet vies uitziet. En dan grijpt moeder in. 'Wat denk je als je dat rauwe stuk vlees in de pan ziet liggen? Wat denk je dan? Denk je daar ligt eten of denk je daar ligt een dood stuk beest?' Tom reageert heel nuchter: 'ik denk daar ligt vlees.' Maar dat is duidelijk niet naar de zin van moeder, dus die doet er nog een schepje bovenop: 'en als je dan het bloed (zijn vleessappen geen bloed - VK) eruit ziet lopen, wat denk je dan?'. Tom reageert wederom heel nuchter: 'ik zie er geen bloed uit komen spuiten' stelt hij vast. Dus moeder doet nog een poging: 'en als je die jus zie, denk je dan niet - dat is een gebakken olie of boter met een beetje bloed?'. En nee, ook dat ziet Tom niet zo.

De dialoog die daarna volgt tussen de moeder en de oma van Tom is absoluut de moeite waard. Uit alles blijkt, de moeder van Tom is een eng mens in ieder opzicht. En Tom is wederom de nuchtere factor in deze. Hoe de moeder ook haar stinkende best doet het jochie te hersenspoelen, het heeft maar zin zover hij binnen de invloedsfeer van de moeder blijft. Kennelijk is het eetpatroon van de moeder in de ogen van Tom toch niet zo vanzelfsprekend als de moeder zou willen.

De documentaire loopt nog even door. De scene met Pierre Wind is wederom een eye opener. Pierre Wind heeft het over gebalanceerde voeding maar de moeder van Tom trekt daaruit de conclusie dat Pierre Wind heel erg anti rauw zou zijn. De moeder stelt dat zij 'pioniers' zijn en dat de tijd het zal leren. Het is te hopen dat Tom die tijd nog mee zal maken.

U moest deze documentaire zelf maar eens hieronder bekijken:

Tot mijn vreugde zie ik dat andere websites ook meer aandacht gaan geven aan de schaduwkanten van de tendens om steeds 'gezonder' en 'natuurlijker' te eten. Zo kunt u op Foodlog het artikel Bezeten van gezond eten lezen. U kunt er eveneens een kleine zelftest doen om te zien of u misschien naar orthorexia nervosa hangt.

Jammer genoeg zien we steeds meer dat mensen voedsel compliceren. Eten is niet meer gewoon eten. Teveel eten is niet gewoon teveel dus niet gezond, zoals zowat alles waar 'te' voor staat ongezond is, maar zelfs een goede uitgebalanceerde voeding is volgens veel mensen niet meer voldoende.

Het is kennelijk het tijdsgewricht waarin wij leven waarin werkelijk alles in het extreme getrokken blijkt te worden. En dat boezemt mij een zekere angst in omdat we dit fenomeen, deze hang naar extremisme in zoveel aspecten van het leven terugzien. Waar gaan we heen?

Ondertussen maak ik me zorgen om het welzijn van Tom. Zonder twijfel heeft de moeder van Tom hem in een wereld van extremisme, sektarisme en een zeer ongezonde kijk op het leven ingetrokken. En ik vraag me af waarom niemand deze moeder niet corrigeert. Waarom het kennelijk zo is dat zelfs de bureaus en instanties die gaan over het kinderwelzijn zich afzijdig houden van deze onderwerpen.

Maar ja, die hebben kennelijk alle handen nodig om doodnormale en gezonde kinderen en hun ouders lastig te vallen…

---

Deel dit op Social Media...