Amsterdamse (Joodse) Aardappelviskoekjes

Begin november 2010 besloten we om eens te proberen om de Amsterdamse (Joodse) Aardappelviskoekjes na te maken die ik als kind at. En dat was toen aardig gelukt. Tijd dus om dat nog eens te herhalen.

En wij maken er een kookfeestje van. Lekker een treetje goedkoop bier erbij, wat niet altijd even bevorderlijk is voor het eindresultaat, maar we kunnen onze lol niet op tijdens het koken. Want koken doen wij niet omdat het moet en omdat je nu eenmaal iedere dag moet eten, maar puur voor het plezier.

Bovendien kun je als je een beetje handig inkoopt en voordelig kookt best wel wat geld uitsparen door veel dingen zelf te maken. En als je zelf een stuk of 15 flink oversized Aardappelviskoekjes kunt maken voor het geld waarvoor je normaal in de winkel nog geen derde aan kleine viskoekjes krijgt, dan is dat mooi meegenomen toch?  En wie spreekt dat nou niet aan.

Laat me even beginnen met de ingrediënten. Voldoende voor 15 grote viskoeken:

Ingrediënten:

• Circa 1 kilo Kabeljauwfilet
• Circa 750 gram aardappelpuree
• Beetje (room)boter
• 1 bosje platte peterselie
• Tuinkruiden naar smaak
• Viskruiden (liefst met vleugje citroen) naar smaak
• Eventueel een paar (losgeklopte) eieren
• Paneermeel

Bereidingswijze:

Let op! Het is de bedoeling dat u zelf een beetje de verhoudingen bepaald. Zo maakt u de bouillon van viskruiden en tuinkruiden aan, aan de de hand van de eventueel vermelde dosering op de verpakking en/ of naar uw eigen smaak. Het is een kwestie van proeven. In geval van de peterselie kunt u zoveel snijden dat u denkt dat het voldoende is in verhouding tot de bouillon. Met de aardappelpuree doet u hetzelfde. Voeg aardappelpuree toe tot u denkt dat de verhoudingen juist zijn, u stevige viskoekjes krijgt die niet uit elkaar vallen (voeg eventueel nog wat boter toe aan de aardappelpuree) en waarbij de kabeljauw nog goed te proeven is en niet de aardappelpuree de smaak overheerst. Het nakruiden van het mengsel om de viskoekjes uit te maken doet u puur op smaak. U proeft telkens een beetje van het mengsel tot u van mening bent dat de viskoekjes de smaak heeft die u bevalt.

Omdat het natuurlijk allemaal geen vermogen mag kosten haalde we blokken ingevroren koolvisfilets. Dat smaakt namelijk net zo prima als het veel duurdere kabeljauw. Maakte een lekkere smakelijke bouillon aan van tuinkruiden en viskruiden en kookte daarin kort de vis.

De vis goten we vervolgens af maar bewaarde wel de bouillon. Dat gebruikten we later namelijk voor de aardappelpuree.

En we maakten de vis klein.

We maakten eveneens de aardappelpuree aan. Inderdaad met de bouillon als kookwater.

Vervolgens mengde we daar de vis doorheen en maakte dat nog wat op smaak met viskruiden. Van dat mengsel maakte we, net als de vorige keer, een platte koek op een bebloemde ondergrond en staken daar met een serveerring flinke koeken uit.

Dat herhaalde we tot het mengsel op was.

Daarna legden we de viskoeken in de paneermeel om een lekker krokant kostje te krijgen en om ervoor te zorgen dat ze niet leeglopen tijdens het bakken.

Probeer het eerst even uit. Het mengsel zou zo smeuïg moeten zijn dat de paneermeel er vanzelf aan blijft plakken en u een goede ‘coating’ van paneermeel krijgt. Is dat niet het geval dan kunt u nog altijd de uitgestoken viskoekjes flink koelen en deze na het koelen eerst even in wat losgeklopte ei leggen en daarna in de paneermeel. Herhaal indien nodig deze twee stappen om een dikkere kort rondom de viskoekjes te krijgen. Het zou evenwel niet nodig moeten zijn. Het mengsel moet smeuïg genoeg zijn.

En vervolgens hadden we een bord vol met deze keer behoorlijk flinke Aardappelviskoeken.

De viskoeken mogen vervolgens minstens een uurtje opstijven in de vriezer want anders zijn de koeken bijna niet op te pakken en loopt de vulling er tijdens het frituren uit. En dat is niet de bedoeling. Wij koelde ze zelf even iets te kort waardoor het lastig was om de viskoeken heel te houden. Dus neem dit advies graag van ons aan.

Uiteindelijk mochten de Aardappelviskoeken in de frituur. En op een lekker wit bolletje, of bij het avondeten is dat werkelijk om te smullen.

Onze omgeving weet inmiddels al dat wij graag mogen kokkerellen en experimenteren met eten. Zodoende informeert men wel eens strategisch wat we die avond weer gaan brouwen. En dat is eigenlijk alleen maar een soort van codetaal waarmee men wil zeggen: 'krijgen wij nog wat te proeven?'.

We ontkomen er dus bijna niet meer aan als we bijvoorbeeld loempia's aan het maken zijn dat de buren en nabije vrienden ook wat krijgen. En daar houden we tegenwoordig met het koken al rekening mee.

Dus ging er ook deze keer een bordje Aardappelviskoekjes naar de buren en naar nabij wonende vrienden. En gelukkig. De kritieken waren bijzonder lovend. De buurvrouw liet weten dat onze viskoekjes haar even een momentje terug in het Amsterdam van toen deden belanden, en zelfs de vrouwelijke helft van het vriendenpaar die normaal niets lust at de viskoekjes helemaal op.

Dus wat verwacht u van mij nu? Bescheidenheid? Mooi niet! Onze viskoekjes zijn 'the bomb'!