Vleeseters toch niet egoïstischer, minder sociaal en hufteriger

Op 25 augustus 2011 werd de wereld vergast op de mededeling dat uit onderzoek zou zijn gebleken dat vleeseters egoïstischer, minder sociaal en hufteriger zouden zijn dan vegetariërs en flexitariërs. Bovendien zouden vegetariërs en flexitariërs beter in hun vel zitten en minder eenzaam zijn.

Dit zou bewezen zijn door onderzoeken van economisch psycholoog Marcel Zeelenberg (Universiteit van Tilburg), consumentenwetenschapper Diederik Stapel (Universiteit van Tilburg) en sociaal psycholoog en voormalig voorzitter van de actiegroep Wakker Dier Roos Vonk (Radboud Universiteit). Drie voorname namen in hun vakgebied!

Voor iedereen met een beetje gezond verstand dat niet is aangetast door een B12 tekort was het onmiddellijk duidelijk. Dit was weer een ‘onderzoek’ in de categorie propaganda waarvan bij voorbaat een resultaat en conclusie vastgesteld werd waarna men er cijfermatig naartoe werkte.

We zien tegenwoordig erg veel van dit soort zogenaamde onderzoeken voorbij komen. Meestal komen deze uit de koker van belangenverenigingen en ideologisch politiek of religieus gemotiveerde mensen die hun ‘idealen’ en visie op het leven op deze wijze willen opdringen aan ‘het volk’. Want hoe idioot de conclusie van dit soort onderzoeken ook zijn, heel veel mensen nemen deze toch serieus. Zeker als men al enigszins of geheel dezelfde mening is toegedaan.

Ik schreef lange tijd geleden op dit blog eens een een artikel waarin ik aangaf dat vegetarisme en met name veganisme religieuze vormen had aangenomen. Het resultaat was dat ik bedolven werd onder de reacties waaruit precies dat bleek. En meer dan dat. Want de verwijten aan mijn adres varieerde van aantijgingen dat ik een potentieel moordenaar tot aan een holocaustontkenner was. En dan bedoelde men niet de ‘holocaust op kippen’ maar op Joodse mensen.

Ik moest de conclusie trekken dat niet alleen het vegetarisme en veganisme religieuze vormen had aangenomen, maar dat er inmiddels ook een harde kern fundamentalisten was gevormd.

Ook werd mij verweten de aarde te vernietigen door mijn vleesconsumptie. Ik moest dit ook kwalificeren als één van de dogma’s van deze New Age religie. En dit zogenaamde ‘environmentalisme’ is inmiddels al door een Britse rechter tot een religie verklaard.

In a significant decision today , a judge found Nicholson's views on the environment were so deeply held that they were entitled to the same protection as religious convictions, and ruled that an employment tribunal should hear his claim that he was sacked because of his beliefs. Bron & Meer

Echter, veel meer dan een mening is het in de regel niet. Alleen hebben wetenschappers, als soort van voorgangers in deze in de regel linkse kerk, de mogelijkheid om hun mening in de vorm van een zogenaamd ‘onderzoek’ te gieten en zodoende zelfs beleidmakers ertoe te verleiden actie te ondernemen om ‘het gevaar’ te keren.

het misbruiken van de wetenschap voor politieke ideologische en religieuze doeleinden is bepaald niet nieuw. Maar in de regel wel veel effectiever dan de hardcore propaganda die meer radicale activisten van bijvoorbeeld PETA verspreiden.

Dat heeft er alles mee te maken dat de wetenschap in een bepaald aanzien staat. Als wetenschapper neem je een bijna onaantastbare positie in op universiteiten en in de samenleving. Niet zelden dicht men wetenschappers een bovenmenselijke mate van weerstand tegen corrumpering van hun inzichten door hun ideologische politieke en religieuze denkwereld aan.

De realiteit is en stuk weerbarstiger. In werkelijkheid zijn wetenschappers ook net mensen als u en ik. En niet menselijks is hen vreemd. Sommige wetenschappers hebben er zelfs geen enkele moeite mee om hun beroepsethiek te verloochenen om hun ideologische, soms religieuze en politiek gemotiveerde opinies aan ons op te dringen. Zoals bijvoorbeeld Stapel, Vonk en Zeelenberg.

Voor politici gelden eveneens andere regels. Niet zelden staan ook deze mensen hoog in aanzien en maar weinig mensen durven hen te weerspreken. En wie zou dat nog durven nadat het weerspreken ervan als discrimineren tegen een religieuze beweging feitelijk strafbaar is.

De genoemde onderzoekers Stapel, Vonk en Zeelenberg bleken op dit mechanisme te participeren. Totdat naar verluidt een aantal studenten van Diederik Stapel niet langer konden aanzien hoe hun hoogleraar de wetenschap misbruikte voor propagandadoeleinden en zijn werk ter discussie stelde bij de rector magnificus.

Uit een onderzoek dat volgde bleek dat Diederik Stapel niet alleen de ‘onderzoeksresultaten’ van dit ‘onderzoek’ uit de duim zoog, maar ook dat deze fraude structurele vormen had aangenomen in tal van ‘studies’ en ‘onderzoeksresultaten’ van zijn hand. Meeste van deze ‘onderzoeken’ diende politieke ideologische doelen.

Diederik Stapel werd direct op non-actief gesteld. En inmiddels doet men ook onderzoek naar de werkwijze van Roos Vonk, die direct overging tot het uitdelen van een judaskus aan het adres van Stapel, en naar ik mag hopen neemt men binnenkort ook Marcel Zeelenberg onder de loep. En zo zijn er nog tal van hoogleraren en onderzoekers die voor een flinke screening van hun werk in aanmerking komen. Want zoals gezegd worden we net niet bedolven onder dit soort ‘onderzoeken’ met opmerkelijke, onwaarschijnlijke en niet zelden wetenschappelijk zeer twijfelachtige ‘resultaten’.

Ik ben al veel langer zeer sceptisch over met name zogenaamde sociale wetenschappen. En u mag aannemen dat het vertrouwen in deze tak van wetenschap, als je dit al zo mag noemen, na deze affaire er niet beter op geworden is.

Ik zou mensen willen aanraden om vooral op het eigen gezonde verstand en instinct te vertrouwen. Was het niet dat dit gezonde verstand en instinct bij veel mensen gemankeerd of volledig afwezig lijkt te zijn.

Alleen al het feit dat bijvoorbeeld het zogenaamde ‘onderzoeksresultaat’ van drie genoemde ‘professoren’ serieus ontvangen werd in de media, anti-organisaties en bij bepaalde politieke partijen zegt veel zo niet alles over de kennelijke afwezige dan wel het uitgeschakelde gezonde verstand en instinct bij veel mensen.

sedert enige jaren zijn ideologisch geïnspireerde op oorlogspad om vleesconsumptie te reduceren. En men schaamt zich daarbij niet om heuse scare tactics aan te wenden, zoals ook blijkt uit dit artikel. Een artikel dat gelukkig de methodiek van deze wetenschappers onder vuur neemt.

Wat een veel belangrijkere conclusie is, is dat Diederik Stapel, Roos Vonk en Marcel Zeelenberg bepaald niet alleen zijn in hun streven naar een ‘vleesloze’ maatschappij.

Er is helaas geen effectieve manier om je te wapenen tegen propaganda. Zeker niet als men dit in een zogenaamd ‘wetenschappelijk’ jasje propt. Ik heb dan ook geen kant en klaar advies aan mijn lezers hoe men propaganda van serieuze wetenschappelijke bevindingen kan onderscheiden. Behalve dat u er goed aan zou doen altijd sceptisch te zijn, ook al staat de boodschap u soms aan, en vooral op het eigen geweten te vertrouwen. En nog voornamer dan dat. Geloof in vrijheid boven alles. Ook als de vrijheid van een ander u om welke reden dan ook niet past of aanstaat.

Als vuistregel kunt u wat mij betreft aanhouden dat onderzoeksresultaten, advertenties en andere zaken die specifiek ten doel lijken te hebben u op de emoties te werken, zoals de voorbeelden die u in deze blogpost aantreft, onheus zijn en niet ten doel hebben om oprechte empirische wetenschappelijk onderbouwde informatie met u te delen en u op deze wijze te overtuigen.

In geval van de vraag of u wel of geen vlees wilt eten is uw eigen gevoel daarbij leidende. Heeft u daar geen morele bezwaren tegen dan eet u vlees. Heeft u daartegen wel morele bezwaren dan ziet u daar simpelweg vanaf. Natuurlijk mag u uw argumenten om uw keuze te ondersteunen delen met andere. Want ook dat is uw vrijheid. Maar prediken en propaganda heeft geen zin en heeft niet zelden juist een averechts effect.

Natuurlijk moeten we blij zijn dat Diederik Stapel, en hopelijk ook binnenkort Roos Vonk en Marcel Zeelenberg, door de mand is gevallen. Maar de schade is al gedaan en onherstelbaar.

Voor wat betreft de stelling dat vleeseters egoïstischer, minder sociaal en hufteriger zouden zijn is geen gram bewijs. En dat zal er ook niet komen. Niet in de laatste plaats omdat zulks niet te bewijzen valt. Ik plaats deze blogpost dan ook bewust onder Vreemde Voedsel Feiten omdat het daar thuishoort. Want laten we hopen dat dit soort zaken binnenkort tot de curiositeiten zal behoren en men weer eens gewoon serieuze wetenschap gaat bedrijven in ons aller belang.

---

Deel dit op Social Media...