Toevallig vroeg ik mij vandaag af waarom de 28ste 'verjaardag' van de 'ramp' met de kerncentrale in Tsjernobyl (26 april 1986) eigenlijk geen enkele ruchtbaarheid heeft gekregen in de media en op de politieke agenda. Het zou volgens de toenmalige media en politieke entiteiten de allergrootste 'nucleaire ramp ooit in de geschiedenis' zijn geweest sinds de gebruikmaking van kernenergie als energiebron. Er zouden volgens dezelfde media en politieke entiteiten enkele tienduizenden tot honderdduizenden zo niet veel meer mensen ziek geworden zijn en zijn overleden door het exploderen van Tsjernobyl en de straling die daarbij vrij zou zijn gekomen. Hoe kunnen de media en de politieke entiteiten de 'verjaardag' van een 'ramp' van zo'n omvang en met dit grote aantal slachtoffers ongemerkt en stilzwijgend aan ons voorbij laten gaan? Er zijn insignificantere 'historische gebeurtenissen' die wel jaarlijks veel aandacht krijgen.
Spookstad Tsjernobyl - 28 jaar na dato
De enige logische reden dat 'men', de genoemde media en politieke entiteiten, niet herinnerd wil worden aan 'de grootste nucleaire ramp in de geschiedenis' is omdat de wetenschap sindsdien in de praktijk vast heeft kunnen stellen dat de ramp feitelijk zeer beperkt is gebleven tot met name en vrijwel alleen de werkers, brandweermannen en enkele andere die betrokken waren bij het bestrijden van de brand en verdere escalatie van het ongeluk. In totaliteit spreken we over 41 doden waarvan 4 zijn omgekomen bij een helikopter ongeluk die in feite geen relatie had tot de 'ramp' zelf.
De voorspelde excessieve aantallen mensen die door kanker of genetische deformaties en dergelijk ziek zouden worden of zelfs zouden overlijden ten gevolge van de 'verhoogde' radioactiviteit en fall-out zijn nooit geconstateerd. Geen honderden, geen duizenden en al helemaal geen tienduizenden. Toen niet en sindsdien niet. Statistisch niet, voor zover dat al aantoonbaar zou zijn omdat de vermeende aantallen nog altijd binnen de bestaande statistische toleranties zouden vallen van de 'normale' aantallen te verwachten kankergevallen onder een gegeven populatie van mensen, en in praktijk niet. ook het vermeende aantal kinderen onder de 15-jaar (6.000) die schildklierkanker zouden hebben ontwikkeld 'ten gevolge van de radioactieve straling en fall-out van Tsjernobyl' bestaan in werkelijkheid niet.
Rondom schildklierkanker bestaat er veel controverse en een groot probleem in de medische wereld. Namelijk het feit dat een kwaadaardig en niet-kwaadaardig knobbeltje (carcinoom) in de schildklier met de gebruikte testmethodes nauwelijks of niet van elkaar te onderscheiden zijn. Pas na testen op de weggehaalde schildklier is definitief vast te stellen of het een kwaadaardig (maligne) of een niet-kwaadaardig (benigne) knobbeltje in de schildklier betrof. Daardoor worden er veel onnodige medische ingrepen gedaan die achteraf overbodig bleken te zijn. Meestal blijft een knobbeltje in de schildklier onontdekt en zal de persoon, kind of volwassenen, daar nooit iets van ondervinden qua symptomen en is het niet van enige invloed op de normale levensverwachting. Het eventuele aantal 'extra' gevallen die aan het licht kwamen van een knobbeltje in de schildklier had meer te maken met de intensieve screening van kinderen na het ongeluk met de kerncentrale dan met de daadwerkelijk verhoogde incidentie. Normaliter komt schildklierkanker, in zowel kwaadaardige als in niet-kwaadaardige vorm, bij kinderen zo'n 2 op de 100.000 keer voor. Zou je echter de niet ontdekte, pas na autopsie of een intensieve screening specifiek gericht op schildklierkanker zoals met de kinderen en volwassenen in de omgeving van Tsjernobyl plaatsheeft, knobbeltjes dan wel tumoren in de schildklier van zowel kwaadaardige (circa 5%) als niet-kwaadaardige (circa 95%) vorm meerekenen dan loopt dit aantal veel hoger op. De incidentie kan dan wel zo hoog zijn als enkele tientallen tot zelfs meerdere duizenden gevallen per 100.000 inwoners. Het is derhalve niet verwonderlijk dat bij een dergelijk intensieve screening onder vele duizenden mensen, waaronder kinderen, een fors aantal gevallen 'extra' opduiken. Er valt, gezien het feit dat de oorzaak en vorm zeer diverse en voornamelijk van genetische aard is, geen enkele conclusie aan te verbinden of Tsjernobyl daarvan de oorzaak is. Veronderstellen dat de directe oorzaak radioactieve fall-out zou zijn is op niets gebaseerd.
De hoeveelheid (ioniserende) radioactiviteit die thans, en relatief kort na het ongeluk, gemeten wordt zijn relatief laag. zeker in vergelijking met reguliere natuurlijke achtergrondstraling (lucht, voedsel en water, grond en ruimte). De gemiddelde radioactiviteit wereldwijd is 2,4 Millisievert. Zou je daarbij andere factoren optellen dan kom je gemiddeld aan 3 tot 3,5 Millisievert gedurende een jaar van 12 aaneengesloten maanden (rollend jaar). Een hoeveelheid van 20 Millisievert per rollend jaar is acceptabel volgens de beroepsnormen en bij nucleaire noodsituatie incidenten is dat tot wel 400 Millisievert per uur gedurende een kortere periode (circa 1 tot 2 uur). De toegevoegde straling die Tsjernobyl zou veroorzaken is volgen sommige bronnen circa 0,002 Millisievert wereldwijd. Je kunt daar echter om begrijpelijke redenen grote vraagtekens plaatsen gezien zulks niet te berekenen valt op een gemiddelde wereldschaal. Er zijn echter landen waar er een volstrekt van natuurlijke bronnen afkomstige achtergrondstraling bestaat die oploopt tot 10 Millisievert per jaar. Opvallend genoeg zijn daar geen rapporten van enige verhoogde kanker incidenties te melden.
Als er iets is gebleken dan is het dat het Linear no-Threshold (LNT) model dat gebruikt werd om de nadelige effecten van radioactieve straling te meten via het extrapoleren van Sieverts naar Millisieverts volstrekt onbruikbaar is. De aanname dat er een directe relatie zou bestaan tussen blootstelling aan ironiserende radioactiviteit en de schade die dit biologisch gesproken zou veroorzaken bleek al snel onbruikbaar en hoogst inaccuraat zo niet volstrekt fout te zijn. Bij het LNT model en schaalindeling werd er vanuit gegaan dat er geen ongevaarlijke ondergrens zou bestaan. Of je nou langdurig of meermaals kortdurend blootgesteld zou zijn aan een bepaalde intensiteit straling, het zou eenzelfde gezondheidsrisico opleveren. De wetenschap is sindsdien zwaar verdeeld over deze (LNT) inschalingsmethodiek.
Er zijn inmiddels diverse richtingen waarin men denkt. Een richting waarin men denkt dat er wel een threshold (onder- en bovengrens) bestaat (hogere straling in de Sieverts is wel potentieel schadelijk afhankelijk van de duur van blootstelling en herhaaldelijke lagere dosissen in Millisievert zijn niet schadelijk), een richting waarin men denkt dat een blootstelling aan lagere dosissen zelfs en juist positieve effecten heeft voor de gezondheid (van mens en dier) en de organisaties die tegen ieder bewijs in blijven vasthouden aan het LNT model. Het mag ons niet verwonderen dat het in het laatste geval met name de politieke entiteiten (denk daarbij aan environmentele ofwel 'milieu' organisaties) betreft die al sedert jaar en dag verkondigen dat nucleaire energie gevaarlijk zou zijn. Welk model men ook aan wenst te hangen, de ervaringen en wetenschappelijke bevindingen die voorgekomen zijn uit het ongeluk met de kernreactor in Tsjernobyl dicteert dat een directe extrapolatie van hoge dosissen gedurende lange tijd naar kleine dosissen gedurende langere tijd of incidenteel geen werkbaar model is en kan en zal leiden tot volstrekt foute aannames over de gevaren van nucleaire energie of andere toepassingen. Dat an sich doet veel meer kwaad dan radioactieve straling.
Want als iets ons al wat heeft geleerd is dat heel veel omwonende van Tsjernobyl vooral en voornamelijk te lijden hebben gehad van het feit dat men plotseling uit de oude vertrouwde omgeving werd gerukt en uit hun dorpen, steden en huizen werden verjaagd vanwege een vermeend gevaar dat achteraf niet bestond voor de meerderheid van hen.
Wat nog veel meer schade, in de direct omliggende landen maar zelfs wereldwijd, heeft aangericht is de redeloze en nodeloze angst voor kanker en andere vreselijke zaken waarmee men opgezadeld is door deels de wetenschap, die zich met name heeft laten (mis)leiden door politieke entiteiten, maar met name door de reeds genoemde politieke entiteiten die kosten wat het kost er een complete eigen politiek ideologische agenda op na wenst te houden. Organisaties die onze vooruitgang en werkelijke veilige en schone energie, namelijk kernenergie, tegenhouden en liever zien dat wij miljarden weggooien aan 'alternatieven'.
Recente Blog Reacties